Mens en Lijden

De film: Oorlogswinter

Dit is een film die zich afspeelt in de winter van 1944 en dit gaat over een jongen Michiel en zijn familie. Michiel zijn vader is burgemeester van een stad die bezet wordt door de Duitsers. Op een avond stort er een Brits vliegtuig neer in het bos niet ver van de stad, Michiel gaat samen met zijn vriend Theo op zoek naar dingen uit het vliegtuig die ze kunnen gebruiken om met te spelen. Van zijn buurman krijgt hij een brief die hij moet afgeven aan de hoefsmid als hij niet meer terugkomt, op de moment dat Michiel de brief wil gaan afgeven wordt de hoefsmid neergeschoten en dan beslist Michiel de brief zelf te open en op zoek te gaan. Zo ontmoet hij Jack, de Britse soldaat die uit het neergestorte vliegtuig ontsnapt was. Michiel moet Jack terug in Groot-Brittannië krijgen maar daardoor komt hij vaak in de problemen mede door zijn nonkel. Nonkel Ben doet alsof hij Michiel en de andere wil helpen maar eigenlijk hoort hij bij de Duitsers. 

In de film zijn er verschillende soorten lijden: het is oorlog, het is koud, de vader van Michiel wordt neergeschoten, Michiel zijn nonkel is een bedrieger.... 

Ik vond dit een hele mooie film omdat je ziet hoe het was tijdens de oorlog en dat je niemand kon vertrouwen want de persoon die Michiel het meeste vertrouwde bleek een verrader te zijn. Ik vond het ook mooi dat Michiel en zijn zus Erika de Britste piloot wouden helpen terwijl ze wisten dat ze zichzelf en anderen in gevaar brachten voor een wildvreemde. 

Moreel lijden

Er wordt de laatste tijd veel geleden in de wereld: hongersnoden, klimaatsveranderingen, armoede, oorlog... Er zijn dan ook verschillende soorten lijden. Je hebt persoonlijk lijden, lijden door de natuur en moreel lijden. In het Persoonlijk en moreel lijden worden de mensen geconfronteerd met de dood, pesterijen, ziekte, werkloosheid,... Het zijn allemaal dingen waar een mensen vaak zelf niets aan kan doen maar waar we wel te maken met krijgen. Lijden door natuur daar kan de mens helemaal niets aan doen, het gaat hier over natuurrampen zoals vulkaanuitbarstingen, overstromingen, hittegolven, stormen,... Dit zijn allemaal voorbeelden van de natuur die ervoor zorgt dat een mens moet lijden. 

Op het moreel lijden kan er op verschillende manieren gereageerd worden, er zijn 4 visies die je kan hebben op de daders;

• Diabolisering
• Banalisering
• Ethisering
• Fragmentatie en zelfbedrog

Bij diabolisering wordt er naar de daders gekeken alsof er niets anders is dan kwaad in die persoon. Je vindt geen enkel positief punt meer en de persoon is door en door slecht. Persoonlijk vind ik dat deze visie je niet verder gaat helpen want als je deze visie volgt kan je nooit vergeven. Nog een reden waarom ik het niet eens ben met deze visie is omdat ik geloof dat er in elke persoon wel iets goeds zit, al zit het soms heel diep weggestoken, elke persoon heeft iets goeds in zich.

Banaliseren is het slechte van de persoon niet zoeken bij de persoon zelf maar bij de omgevingen en het leven van de persoon. Je gaat op zoek naar reden waarom de persoon iets gedaan heeft: economische omstandigheden, genetische factoren, sociaal milieu,... Je vindt niet dat de persoon zelf iets verkeerd gedaan heeft want alles is de schuld van zijn omgeving.Ook bij deze visie kan er niet vergeven worden want je vindt dat de persoon niets verkeerds gedaan heeft. Ik kan mij wel een beetje inleven in deze visie. Je bent een 'product' van de maatschappij en je bent geworden wie je bent door alles wat er om je heen gebeurd en wat je aangeleerd is. Natuurlijk mag je niet alles gaan zoeken in de omgeving van de persoon maar moet je ook bij de persoon zelf gaan kijken.

Als men de visie van de ethisering volgt wil dit zeggen dat je gelooft dat de daders het deden uit goedheid. Ze geloven dat de dingen die iemand doen dat ze het deden omdat ze dachten dat ze door dat te doen het goede deden en de andere mensen helpen. Net zoals bij de vorige visies kan er bij deze visie niet vergeven worden omdat er geloofd wordt dat alles gedaan is om goed te doen en dat je de persoon niet kwalijk kan nemen. Ik sta niet achter deze visie omdat ik niet geloof dat er zulke slechte dingen kunnen gedaan worden omdat mensen denken dat ze het goede doen.

De laatste visie is fragmentatie en zelfbedrog. Hier worden de rollen omgedraaid. Als er iets slechts gebeurd dan gaan de mensen denken dat het hun eigen schuld is en dat ze het verdienen. Je wordt bijvoorbeeld gepest op school, als je deze visie volgt dan denk je dat je iets verkeerds gedaan hebt waardoor je het verdient om gepest te worden. Hier kan wel vergeven worden. Ik kan geloven dat sommige mensen deze visie volgen maar ik ben zelf geen volger van deze visie want ik vind dat je niet altijd het slechte mag zien in jezelf.

Vergeving

Moet je altijd iedereen vergeven?

Volgens mij kan je niet altijd iedereen vergeven, iedereen verdient wel een 2e kans maar je kan niet blijven vergeven. Als je vriend je voor de zoveelste keer bedrogen heeft, ga je hem geen kansen blijven geven. Soms krijgen mensen zodanig veel kansen dat ze niet meer leren uit hun fouten omdat ze denken dat ze altijd vergeving gaan krijgen en zo blijven ze dezelfde fouten maken. Iedereen moet een 2e kans krijgen om te leren uit zijn fouten, zonder de 2e kans kan je niet leren uit die dingen die je fout gedaan hebt.